Μεγάλη απογοήτευση και στενοχώρια επικράτησε αμέσως μετά την δημοσίευση των αποτελεσμάτων και αυτό όχι γιατί χάσαμε την πρωτιά αλλά για τον  τρόπο που αυτή χάθηκε.

Η τέταρτη ημέρα των αγώνων ξεκίνησε με πάρα πολύ αέρα! Εικοσιπέντε  κόμβοι δηλαδή γύρω στα πέντε μποφόρ και ξεκινήσαμε κάνοντας πολύ καλή επιλογή στο τι πανί θα χρησιμοποιήσουμε (για όσους δεν γνωρίζουν στα αγωνιστικά σκάφη υπάρχουν αρκετά πανιά που μπορεί να χρησιμοποιούν οι ομάδες στην διάρκεια του αγώνα ανάλογα με την ένταση του ανέμου. Ο άνεμος όμως δεν είναι σταθερός σε ένταση σε έναν αγώνα οπότε μπορεί να χρειαστεί να αλλαχτεί κάποιο πανί πριν ή κατά την διάρκεια ενός αγώνα για να επιτευχτεί η τέλεια απόδοση του σκάφους σε σχέση με τον υπάρχοντα άνεμο)

Ήμασταν πάρα πολύ μπροστά και κρατιόμασταν καλά με τους αντίπαλους μας και τερματίσαμε σε αυτή την θέση θεωρώντας ότι ήμασταν στους τρείς πρώτους. Όμως με βάση τους διορθωμένους χρόνους , τελικά πήραμε την έκτη θέση κάτι το οποίο μας εκπλήσσει ακόμη και τώρα, βάση του χρόνου που κάναμε. Κάπου εκεί η μαΐστρα μας (το κυρίως πανί) άρχισε να παραδίδει την ψυχή του καθώς από τον πολύ αέρα και λόγο της παλαιότητας του σκιζόντανε σε πολλά σημεία. Παίρνοντας το ρίσκο προσωπικά να μην προλάβουμε να εκκινήσουμε στην δεύτερη ιστιοδρομία που ακολουθούσε στα επόμενα λεπτά την κατεβάσαμε και προσπαθήσαμε να την μπαλώσουμε με αυτοκόλλητα για να μην σκιστεί εντελώς και δεν μπορέσουμε να συνεχίσουμε!!! Οριακά προλάβαμε αλλά το άγχος μας εκτός από την τακτική και τον αγώνα ήταν και στο αν θα αντέξει το πανί!

Στην δεύτερη ιστιοδρομία ξεκινήσαμε από την εκκίνηση πάρα πολύ καλά και ήμασταν μέσα στο παιχνίδι σε απόστασης αναπνοής από τα σκάφη που μας χάριζαν χρόνο και κάνοντας πάρα πολύ καλή τακτική πήραμε την δεύτερη θέση. Μέχρι εκείνη την στιγμή στο πρωτάθλημα κρατούσαμε την πρωτοπορία. Ο αέρας έπεσε αισθητά και μάλλον δεν ήταν για να δοθεί εκκίνηση καθώς η  μετεωρολογική πρόβλεψη  αλλά και ο καιρός φαινότανε να πέφτει αισθητά.

Η επιτροπή δίνει τελικά την εκκίνηση με σχεδόν μηδενικό άνεμο και εμείς μπλέξαμε  στην εκκίνηση ενώ φύγαμε και από την λάθος μεριά και καθυστερήσαμε αρκετά. Με δυο σωστές στροφές, από άποψη τακτικής, ξαναμπήκαμε στο παιχνίδι πολύ γρήγορα αλλά εκεί ο άνεμος έπεσε και άλλο με αποτέλεσμα τα μικρότερα σκάφη να μπορούν να περπατήσουν ενώ εμείς μείναμε απο ταχύτητα(ως πιο βαρύ σκάφος). Σαν να μην έφτανε αυτό αλλάξε και η διεύθυνση του ανέμου 180 μοίρες οπότε εκεί ήταν περισσότερο θέμα τύχης παρά ικανοτήτων νομίζω. Η Πέμπτη που τελικά πήραμε θέση  μάλλον μας εξέπληξε θετικά καθώς θεωρούσαμε ότι είχαμε καταλάβει μια θέση εκτός οχτάδας.  Από εκεί και πέρα πολλά τα ερωτηματικά μας γιατί πρέπει να ξεκινήσει ένας αγώνας χωρίς τον άνεμο και γιατί δεν διακόπηκε όταν έπρεπε.

 Σαν αθλητής ποτέ μου δεν έψαξα να βρω δικαιολογίες για την ήττα μου και πάντα προσπάθησα στους δικούς μου αθλητές να εμφυσήσω αυτή την αρχή. Ούτε και τώρα θα το κάνω. Παίξαμε και χάσαμε άξια  και πραγματικά αυτό είναι το πιο όμορφο πράγμα στον αθλητισμό. Όσο τέλειο  είναι να κερδίζεις τελευταία στιγμή υπάρχουν πολλές πιθανότητες και να χάσεις. Θέλουμε να συγχαρούμε τους αντιπάλους μας και νικητές για τις πολύ ωραίες μάχες που μας χάρισαν.

Είμαι πολύ υπερήφανος που με μια ομάδα μαθητών που μερικοί από αυτούς δεν είχαν ξανατρέξει σε επίσημους αγώνες και κάποιοι είχαν απλά μια συμμετοχή και μια μικρή εμπειρία, οδηγούσαμε το πρωτάθλημα για τρείς μέρες από την πρώτη θέση για να χάσουμε την τελευταία στιγμή από ομάδες όπως το Μελίτη (ένα σκάφος διαστημόπλοιο που κοστίζει πάρα πολλά χρήματα στο οποίο έτρεχαν μαζί με την κυρίως ομάδα και  πέντε επαγγελματίες αμερικανοί)

Εμείς έπρεπε να πληρώσουμε όλα τα έξοδα μας σαν ομάδα και αυτό δίνει μεγάλη αξία στην προσπάθεια μας ενω  θα θέλαμε για μια ακόμη φορά να ευχαριστήσουμε τους χορηγούς μας:

http://exploretheoutside.com/  και

http://www.domomat.gr/

που φρόντισαν για την ένδυση μας  και ελπίζουμε σε μελλοντική συνεργασία.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον ιδιοκτήτη του σκάφους Παύλο Κούρκουλο που μας εμπιστεύτηκε για μια ακόμη χρονιά και πραγματικά υπήρξε προσωπικά για μένα μέντορας μαθαίνοντας μου πάρα πολλά.(αγαπημένη ατάκα "θέλεις τα ψάρια ή να σου μάθω να ψαρεύεις;").

(Με τον Παύλο Κούρκουλο ιδιοκτήτη του ΑπήδαλοςΝαυς !!Μια μορφή της Ελληνικής ιστιοπλοίας!!)

Ευχαριστούμε πολύ και όλους εσάς που μας εμψυχώνατε καθημερινά με μηνύματα αγάπης και υποστήριξης κάτι που μας έδωσε έξτρα ώθηση και κίνητρο.

Μέχρι τον επόμενο αγώνα να είμαστε όλοι καλά και καλό καλοκαίρι να έχουμε.

Οι Απήδαλοι Ναύτες :

Λίνα Ηλιάδου ,Γιάννης Ζαβόπουλος, Πωλίνα Χατζηκύρου, Νίνα Σιδηροπούλου, Ηλιάνα Κορωναίου, Θεόδωρος Παπαδόπουλος , Κώστας Χρυσοχοΐδης , Αντώνης Χατζηιωάννου, Παναγιώτης Ταγαρόπουλος, Παύλος Κούρκουλος.